Historical development periods of citizenship concept

குடியுரிமை எண்ணக்கருவின் வரலாற்று வளர்ச்சிக் காலகட்டங்கள்

குடியுரிமை என்ற எண்ணக்கருவின் ஆரம்பமானது பண்டைய கிரேக்க மற்றும் உரோம காலத்திலிருந்து தோற்றம்பெற்றவொன்றாகும். குடியுரிமை பற்றிய எண்ணக்கருவின் வளர்ச்சிக்கட்டங்களை கிரேக்க காலம், உரோமர் காலம், மறுமலர்ச்சி காலம், பிந்தியமத்திய காலம் மற்றும் ஆரம்ப நவீன காலகட்டம் மற்றும் தற்காலம் என வகைப்படுத்தலாம். கிரேக்கத்திற்கும் முன்பு இருந்த யூத மக்களுடைய புராதன உலகையும் நாம் கருத்திற் கொள்ள வேண்டியது அவசியமாகும்.

குடியுரிமையின் ஆரம்பகால தகுதியை நோக்கும் போது மனிதனை அரசியல் பிராணியாகவும் குடியுரிமையை ஆளுதல் மற்றும் ஆளப்படுவதற்கான ஆற்றல் என குறிப்பிட்டு இருந்தமையில் காணலாம். இதனை அடிப்படையாக கொண்டு பார்த்தோமானால் ஆரம்பகாலகட்டங்களில் சுதந்திரமிக்க சுதேச ஆண்களுக்கு மாத்திரம் வழங்கப்பட்ட ஒரு முதன்மை ஸ்தானத்தைக் குறித்து நின்றது. இதனால் குடியுரிமை என்பது முன்னோர்களிடமிருந்து பெற்றுக் கொள்ளப்படும் ஒரு வரப்பிரசாதமாக இருந்ததுடன் அது வாக்களிக்க, தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட மற்றும் நியமனம் பெற்ற அரசாங்கப் பதவிகளை வகிக்க, சமமிக்க சமூக உறுப்பினர்கள் என்ற வகையில் அரசியல் விவாதங்களில் பொதுவாகப் பங்கேற்கும் உரிமைகளை உள்ளடக்கியது.

உரோமப்பேரரசு காலகட்டத்தில் குடியுரிமை சட்ட அந்தஸ்த்து பெற்றவொன்றாக்கப்பட்டதுடன் அனைவருக்கும் திறந்துவிடப்பட்டது. இக் காலத்திலே முதன் முறையாக குடியுரிமை பெற்றவர்களுக்கு சட்டத்தினால் சமமான பாதுகாப்பு வழங்கப்படும் என்ற புதிய கருத்து தோற்றம் பெற்றது. கிரேக்கக் கால குடியுரிமை ஒரு சமூக மற்றும் அரசியல் அந்தஸ்தாகவும் அதேபோன்று ஒரு செயற்பாடாகவும் இருந்த அதேநேரம் உரோமப் பேரரசின் குடியுரிமை அந்தஸ்துடன் மாத்திரம் தொடர்புபட்டதாகவிருந்தது. அதாவது சட்டம் மற்றும் சொத்து குடியுரிமையின் அடையாளமாகவிருந்தன.

பிரான்சியப் புரட்சியை மத்திய காலத்தின் பிற்பகுதி மற்றும் நவீன காலத்தின் ஆரம்பத்தில் காணப்பட்ட செயலூக்கமற்ற குடியுரிமைக் கெதிரான ஒரு கிளர்ச்சியாக நோக்க முடியும். இப் புரட்சி முடியாட்சி மற்றும் பேரரசு கோரிக்கைகளுக்கு எதிராக செயலூக்கம்மிகு பங்கேற்பின் இலட்சியங்களுக்கு புத்துயிரளிக்க முயற்சித்தது. இப்புரட்சி பிரஜை என்பவன் சுதந்திரமும் சுயாதீனமும் மிக்க தனிமனிதன் எனும் முக்கிய அம்சத்தைஅறிமுகம் செய்தது. எனவே குடியுரிமமை பற்றிய நவீன கருத்தாக்கம் சுதந்திரமும் சமத்துவமுமிக்க பிரஜைகள் எனும் விடயத்தை அடிப்படையாகக் கொண்டுள்ளது.

முதலாளித்துவம் மற்றும் தாராண்மைவாதத்தின் அபிவிருத்தியுடன் இனம், மதம், சாதி, பால் மாற்றும் வகுப்பு வேறுபாடின்றி பிரஜை ஆனவன் தனிமனித உரிமைகளைக் கொண்டுள்ள ஒருவன் எனும் கருத்து பலமடைந்தது. இந்த வகையில் நோக்கும் போது குடியுரிமை என்பது வேறுபாடுகளைக் கழைந்து ‘சமத்துவமிகு’ பிரஜைளை உருவாக்க ஏனைய அடையாளங்களை மூடிமறைக்கும் மிகப் பொதுவான அடையாளமாக உள்ளது.எனவே குடியுரிமை பல்வேறு காலகட்டங்களுக்கூடாக அபிவிருத்தியடைந்து வந்துள்ளது. அதாவது அதன் விளக்கம் எப்போதும் ஒன்றாக இராது குறிப்பிட்ட காலசூழ்நிலைக்கேற்ப மாற்றமடைந்து வந்துள்ளது.

Posted by
Thiviya Mihirangani BA (Hons) Political Science 

University of Peradeniya